နိမ့္ရာအရပ္သို႕
မ်က္ရည္ေတြ စီးဆင္းလာတဲ့ေန႕ဟာ
စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႕ ေရအရင္းအျမစ္မ်ား ဖြင့္ပြဲ
( ပူေပါင္းေတြ ေလေပၚပ်ံတက္ မသြားခဲ့ပါဘူူး )
လူ႕ဘ၀ကို မသမာမႈတစ္ခုလို႕
တစ္ေယာက္တည္း ခပ္တိုးတိုး ညည္းဆိုေပါက္ကြဲမႈ
လမ္းထိပ္ အရက္ဆိုင္ေလးထဲမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။
သူ
အေရာင္မြဲမြဲ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
မၾကိဳက္ရင္ ပယ္ထားႏိုင္တယ္
အမိႈက္ပံုးထဲေရာက္သြားေသာ စာမူမ်ား
( အဲဒီ စာမူလို ဘ၀ တစ္ခု )
သူ စဥ္းစားေနပံုရတယ္
သူ အေျဖထြက္သြားရဲ႕လား
သူ သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္ နဲ႕ ထြက္ခြာသြားျပန္တယ္
သူ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ဘူး။
ဒဏ္ရာကို ဒဏ္ရာအတိုင္း
ဒီအတိုင္းထားကာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို
အျပံဳးမပ်က္ဧည့္ခံ
ေသြးေတြကို လူေတြမလာခင္
ေရအ၀တ္နဲ႕ ႐ွင္းလင္းထားတယ္။
အားလံုးအတြက္ေန႕ အားလံုးအတြက္ည
ဘီယာပုလင္းေတြ ေဖာက္ျပီး ၊ အျမဳပ္ေတြ ပန္းထြက္လို႕
တစ္ခ်ိဳ႕က သူတို႕ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးေတြနဲ႕ ယွဥ္တြဲ ရပ္ကာ
ဓာတ္ပံုအ႐ိုက္ခံၾကတယ္
သူ
ဘာတစ္ခြန္းမွ ၀င္မစြက္ဖက္ဘဲ
ေအးေအးေလး ေငးေနခဲ့တယ္။
ပိုင္မင္းေဆြ
မနက္ ၉ နာရီ ၂၈ မိနစ္
၂၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇။
2 comments:
မွတ္ခ်က္မခ်ေတာ့ပါဘူး
တို႕လဲ ေငးေငးေလးေတြးျပီး ျပန္သြားပါတယ္
Post a Comment