ယာဥ္ပ်ံၾကီး စီးျပီး ေရာက္လာတယ္

တစ္ခုခုဆို ျမိဳ႕ျပင္ဖက္ ထြက္ၾကည့္တတ္ၾကလို႕
ျမိဳ႕ျပင္ဖက္ ေရြးဆင္းခဲ့တာ
အ အာ အိ အီ နဲ႕ပဲ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ရတယ္
ဒါေတာင္ ဂြီဂြီ ေဂါင္ေဂါင္ေတြ မေျပာရေသးဘူး
လယ္ကန္သင္းရိုးေပၚ ေလခၽြန္ လမ္းေလွ်ာက္
ျမက္ခင္းနဲ႕ ေျမသားကို ကိုင္တြယ္စမ္းသပ္ၾကည့္
ကၽြဲေတြၾကားထဲ ရႊံ႕ေရ ၀င္လူး
ကမၻာေျမဟာ တယ္ အရသာရိွပါလား
ကင္မရာေလးထုတ္ျပီး တဖ်ပ္ဖ်ပ္ တခ်ပ္ခ်ပ္
ျမင္သမွ်မွတ္တမး္တင္ရ ျပန္ေရာက္ရင္
ရီပို႕တင္ဖို႕ ဖတ္ညႊန္းေရးဖို႕
ဒီလိုနဲ႕ မီဒီယာေတြ ၀ိုင္းမလာခင္
ထန္းရည္ေသာက္ က်ဴရိုးဦးထုပ္ေလးေဆာင္းျပီး
တနဂၤေႏြေန႕က ျပန္ခဲ့တယ္။

ပိုင္မင္းေဆြ

(၈ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၁၀)

ပြန္းပဲ႔ေနတဲ႔ငွက္တစ္ေကာင္

အျပင္မွာ

ေမွာင္ေတာ႔မယ္ ညီမေလးေရ။

ခုလိုညေနခင္းေတြဆို
ခိုကုိးရာမဲ႔ငွက္ေတြကို အစာခ်ေကြၽးရင္း
ကိုယ့္ညီမေလးလည္း
ေလာကကို တစ္ဆံုးေတြးေနေတာ႔မယ္။

ေအးကြာ
ျမိဳ႔ၾကီးျပၾကီးဆိုတာလည္း
ေတာၾကီးမ်က္မည္းလိုပါပဲ
လမ္းမနဲ႔တူတဲ႔ကိုယ္႔ဘ၀ကို
ငံု႔ၾကည့္ျပီး ေလွ်ာက္တာေတာင္
လမ္းေပ်ာက္လိုေပ်ာက္
သစ္ပင္နဲ႔တူတဲ႔ လူရဲ႕ေအာက္မွာရပ္ရင္း
မ်က္လုံးနဲ႔မတူတဲ့ အၾကည့္ေတြကို ေရွာင္ဖယ္ရင္း
ကိုယ့္ညီမေလးခ်ေကြၽးတဲ႔
အစာဗန္းေလးထဲမွာ
ငွက္တစ္ေကာင္ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။

အခုလို အေမွာင္ေတြ တရစ္ခ်င္းဆင္းလာျပီဆို
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ညဥ့္နက္ထားရတဲ့ေန႔ေတြဟာ
ေခါင္းေပၚကဆံပင္ေတြလို ရွည္လ်ားဆဲ
ဒုကၡဆုိတာကလည္း
တစ္ခါတစ္ေလ ဖီးသင္သပ္ရပ္လိုက္
တစ္ခါတစ္ေလ ႐ႈပ္ေထြးပြေယာင္းလိုက္မဟုတ္လား
ငွက္ေတြအိပ္တန္း၀င္ၾကျပီ ညီမေလးေရ
"ငါလည္းဒီည ဘယ္အကိုင္းမွာနားမလဲ"
အေတြးထူထူ တိရစာၦန္ရံုနဲ႔တူတဲ႔
ဆူဆူညံညံ အရက္ဆိုင္ေလးထဲက ထြက္လာခဲ႔တယ္။

ကဲ . . .
ေလာကကို ခပ္ေမာ့ေမာ့ၾကည့္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ညီမေလးေရ
မိုးေတြလည္းေမွာင္လာျပီ
မင္းအခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ေတာ့
မင္းစာဖတ္ခ်ိန္ ၊ မင္းအိပ္ခ်ိန္
ျပီးေတာ့ မင္းအိပ္မက္ေတြထဲ
ေခါင္းငိုက္စိုက္ ပ်ံသန္းလာတဲ႔ငွက္တစ္ေကာင္
ခပ္တိုးတိုးေပါက္ကြဲရင္း
လမ္းေလွ်ာက္ေနတာေတြ႔ရင္လည္း
မင္းသိထားတဲ႔ အဘိဓမၼာေတြ ၊ ဒိုင္ယာေလာ႔ေတြနဲ႔
ငါ႔ဘ၀ထဲ ခ်ေကြၽးပါအံုးကြာ ။

၀င္းျမင့္

ငါ့ရဲ႕အခင္းအက်င္း

ငါ့အရိုးေတြအေၾကာင္း ငါမေျပာနိုင္
ငါ စိတ္လိုလက္ရရိွတုန္းကေတာ့
ငါ့ကိုယ္ထဲ ငါစမ္းၾကည့္
ငါ့ေသြးေၾကာထဲမွာ ေခ်ာက္နက္နက္တစ္ခုရိွတယ္
အဲဒီေခ်ာက္ထဲသို႔ ငါလႊတ္လိုက္တဲ့ စာပို႔ခိုေတြ
ငါ့ဆီတစ္ေကာင္မွ ျပန္ေရာက္မလာဖူးဘူး
တကယ္ေတာ့ ငါ့အေၾကာင္းဟာ ပ်င္းရိဖြယ္ပါ
ငါ့စိုက္ခင္းမွာ ထူးဆန္းတာဘာမွမရိွ
ငါ့မသိမႈေတြသာ ကိုင္းဆက္ အသီးျမန္ခဲ့ရ
မ်က္လံုး၀င္း၀င္းမ်ားနဲ႔ မင္းကိုငါခ်စ္တယ္ဆိုျပီး
ၾကာသပေတးညေတြမွာ ငါ ထထေယာင္မယ္
ေခတ္နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးနွီးရိွတဲ့ ငါ့မီးေတြ
ျမန္ႏႈန္းျမင့္ျမင့္ ထထေလာင္မယ္
ဘီယာဆိုင္သြားရင္း ေကတီဗြီထိုင္ရင္း
ငါ လွလွပပ အရြယ္ေရာက္လာတာဟာ
ငါ့ကိုဖမ္းမယ့္ ငါ့ေထာင္ေခ်ာက္ ပိရိေသသပ္တာလို႔ေခၚတယ္
ဘြဲ႕ေတြရ လခေတြရ ဘယ္ေလာက္ေသသပ္သလဲ
ဟိုဟာေတြငါပိုင္ ဒီဟာေတြငါဆိုင္
ငါ့ျဖတ္ေလွ်ာက္ဇာတ္၀င္ခန္းဟာ ေၾကးၾကီးလာခဲ့
ငါဟာမိန္းေမာ ငါဟာေမ်ာ ဒီလိုဆို
မျဖစ္ေသးဘူး ငါအခ်ီၾကီးခုတ္ပိုင္းမိေတာ့မယ္
ငါ့ေၾကာက္စိတ္တစ္ပတ္ျပန္လည္ ငါ့ေၾကးစည္သံငါၾကားမိ
ငါ့ေမြးေန႔မွာ ငါ့ကိုယ္ငါ ေသြးေအးေအး ျဖဳတ္ပစ္တယ္
ငါဟာ ငါ့ျပဳတ္ထြက္လက္နွစ္ဖက္ကို ၾကည့္ျပီး ရယ္တယ္
ငါ့့ပဲ့ကြာေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ၾကည့္ျပီး ေမာတယ္
အခု ငါ့ကိုယ္ေကာင္ဟာ ငါ့ညစာ
ငါ့ဦးေခါင္းက ၀ါးလံုးကြဲဟာသပဲ
ငါ့မ်က္လံုးနဲ႔ငါ့နားရြက္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ေနတဲ့
ငါ သို႔မဟုတ္ ငါး
(ယေန႔ထိ) ငါ့ကိုဘာနဲ႔မွ်ားမွ်ား
ငါတို႔ မိျမဲမိတယ္။

ပိုင္မင္းေဆြ

( ၂၀ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၁၀)
၄း၁၁-၅း၀၀-၅း၂၄ မနက္။



*ကဗ်ာဆရာေအာင္ပိုင္စိုးရဲ႕ Poet's Choice အစီအစဥ္ စာမူေတာင္းတုန္းက ဒီကဗ်ာေလးကို ေပးခဲ့မိတယ္။
ဒီလင့္မ်ားမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈနိုင္ပါတယ္။

>>Poet's Choice by Pi Min Swe
>>ငါ့ရဲ႕အခင္းအက်င္း

လက္ထပ္ပြဲ

တိမ္ျပာေသာ ေန႕တစ္ေန႕မွာ
ေရာင္စံုပူေပါင္းမ်ားနဲ႕ သတို႕သမီး
ယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးျပီး ေရာက္လာျပီ
ဒါဟာ ျဂိဳလ္သစ္တစ္ခုေတြ႕ရိွျခင္းပါတဲ့
သူမ ျပံဳးထားတယ္
ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးမယ့္သူ မရိွဘူး
လက္ခုပ္သံနဲ႕ ပိုးသား၀တ္စံု မရိွဘူး
အနာတရ မိုးတိမ္ေတြ ဆင္ယင္၍ပဲ
ကာဆယ္နဲ႕ျမင္းကို ထိုးေကၽြး၍ပဲ
ခန္းမထဲ တိတ္တဆိတ္ လွမ္းလာတယ္
အလာတုန္းက ယာဥ္ပ်ံၾကီး
ေပါက္ကြဲ ပ်က္စီး သြားခဲ့ျပီ။

ပိုင္မင္းေဆြ
( ၂ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၁၀)

ျပန္လာသူ

သူ႕ကို ေသခ်ာထုပ္ပိုးၿပီး
လက္ေဆာင္ပစၥည္းတစ္ခုလို ျပန္ပို႕လိုက္ၾကတယ္။

အထုပ္ကို ေျဖလိုက္ေတာ့
ျမင္သူအားလံုး လန္႕သြားၾကတယ္
သူ႕တစ္ကိုယ္လံုး ခ်ဳပ္ရိုးေတြနဲ႔။

ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ
ကရုဏာနဲ႔ ေမးသူေမး
သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းေတြပါ ဘယ္လိုလက္လြန္ခ်ဳပ္မိသြားလဲမသိဘူး။

သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ
မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလို႔ --
သူ႔မွတ္ဉာဏ္ရဲ့ ခ်ုဳပ္ရိုးေတြထဲမွာ
ေမွာင္မိုက္ညပဲ။

သူ႔ကို ထုပ္ပိုးခဲ့တဲ့
အေရာင္ေတာက္ေတာက္
အဆင္လွလွ
ကိုင္လိုက္ရင္ ၾကြပ္ၾကြပ္ျမည္တဲ့
ထုပ္ပိုးစကၠဴကိုသာ ေငးစိုက္လို႔။


ေဇယ်ာလင္း
(၂၁ ဧၿပီ၊ ၂၀၀၃)