ကိုယ္တို႕စိတ္ၾကီး၀င္မႈေတြနဲ႕
ေခါင္းေမာ့ေနသူအိမ္ေလး။
ေလလို တိမ္တိုက္လို ပ်က္စီးသြားမယ္လို႕
စိုးရိမ္ေနရပါတယ္ မေရ႐ြတ္ဘူး
တို႕သိတယ္ အိမ္ေ႐ွ႕မယ္
အျမဲတမ္းခံတပ္ စံပယ္႐ံုအုပ္အုပ္ေတြက
ရနံ႕ေတြနဲ႕ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနက်
ျခံထဲ၀င္ဖို႕ သစ္သားတစ္ခါးေလးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ရင္
သင့္အရပ္က သူမအသံနဲ႕ မလြတ္လို႕
ဆည္းလည္းလို ျမည္လိမ့္မယ္
စံပယ္ရနံ႕ေတြနဲ႕ တြန္းလား ထိုးလား လုပ္ရမယ္။
အိမ္ေ႐ွ႕၀ါးပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးေပၚမွာ
မဂၢဇင္းကဗ်ာေတြ ထိုင္ဖတ္ေနသူဟာ ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ
ဒါဟာ သူမရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ႐ုပ္တုလည္း ျဖစ္တယ္။
ဘ၀အေမာဆိုးသြမ္းမႈေတြကေန
တတ္နိုင္သမွ်လြတ္ကင္းေအာင္ ၾကိဳးစားေနထိုင္ေနေသာအိမ္
ေဆာင္း၀င္ရင္ ေျမာက္ဖက္တံခါးခ်ပ္ဆီက
စကၠဴစၾကၤာေလးေတြ တ၀ီ၀ီ လည္ပတ္လို႕ေပါ့။
သူမရဲ႕ရယ္သံေတြနဲ႕ပဲ
အိမ္ကိုထုဆစ္ခဲ့တာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ္
ဒါဟာ ကမၻာၾကီးေပၚက အမွားမ်ားစြာထဲ
ကိုယ္တို႕ရဲ႕ ခ်စ္စြာေသာ အမွားကို ေၾကညာခြင့္ ရတာပါပဲ
ေလဟာ အိမ္ရဲ႕ေနရာအနွံ႕ ၀င္ခ်င္တိုင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္
ျပတင္းတံခါးေတြကို အျမဲလိုလို ဖြင့္ထားခဲ့တယ္
ခန္းဆီးစေတြ လြင့္ပ်ံေနခဲ့တယ္
အိမ္ေ႐ွ႕က ေျမကပ္ပန္းခင္းေလးဟာ
ျဖဴနီျပာ၀ါ၊ အျမဲလိုလို ပြင့္ေနခဲ့တယ္
ငွက္ေတြဟာ သူတို႕အတြက္ ေနရာခ်ေပးခဲ့တယ္လို႕ ခံယူရင္း
ျခံထဲက သစ္ပင္ေတြမွာ စိတ္ခ်လက္ခ် ကူးလူးပ်ံသန္းေနခဲ့တယ္။
ပိုင္မင္းေဆြ
.......................................................................
Posts
2 comments:
ကိုကဗ်ာလမ္းရဲ့ ကဗ်ာေစာင့္ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေပ့ါ။
ေလထဲက အိမ္ေလးက မ်က္စိထဲကို တန္းေနတာပဲ။
အိမ္တစ္ခုလံုး စံပယ္ရနံ႔ေတြနဲ႔ ေမႊးေနတာပဲ။
ေလထဲက အိမ္ေလးကေန တကယ့္အိမ္ေလးျဖစ္ပါေစရွင္။
ကုိကဗ်ာလမ္းတို႔ကေတာ့ တစ္ပုဒ္ဆို တစ္ပုဒ္ပဲ ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္ေပါ့။ :P
အကိုေရ... အခုမွပဲ ျပန္ဖတ္ရေတာ့တယ္ အကို႔ကဗ်ာ။ အိမ္ကိုလြမ္းသြားၿပီ
Post a Comment