လယ္ကန္သင္းရိုးေပၚ ေလခၽြန္ လမ္းေလွ်ာက္
ျမက္ခင္းနဲ႕ ေျမသားကို ကိုင္တြယ္စမ္းသပ္ၾကည့္
ကၽြဲေတြၾကားထဲ ရႊံ႕ေရ ၀င္လူး
ကမၻာေျမဟာ တယ္ အရသာရိွပါလား

Pages

Sunday, April 18, 2010

ေရာ္... ခက္ျပီ | သံုးစြဲျပီးရင္သူ႕ေနရာနဲ႕သူျပန္ထားပါ

စာပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ စာအုပ္ကို ဘယ္သူေရႊ႕သြားတာလဲ။ သံဗီရိုေပၚက သရက္သီးသနပ္ဗူးကို ဘယ္သူ ဆြဲသြားတာလဲ။ အခန္းေထာင့္က ဂစ္တာ.. သူ႕အတြက္ သီခ်င္းသစ္ေတြရိွတဲ့ အခန္းကို ေရြ႕ေပါ့။ ဒီမွာ.. ေဟ့လူ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕က အမ်ားဆိုင္နာမ္ပါတဲ့။သစ္သားမီးျခစ္ပံုးထဲက မီးျခစ္ဆံေလးေတြက ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေန႕ေတြညေတြကို အိပ္မက္သူပါတဲ့။ လက္ပတ္နာရီက ကဗ်ာရြတ္သလို ထရြတ္တယ္။ အင္းေလ...။ ကမၻာလံုးပံုကာဗာနဲ႕ ဗလာစာအုပ္ကို ဒီညအတြက္ ေရြးခ်ယ္လိုက္မယ္။ မ်က္လံုးကို သူ႕အေပၚမွာပဲ ထားလို႕ မခံမရပ္နိုင္သူ ျပကၡဒိန္။ မင္း... ဒီေန႕ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ကြာ။ ေဖာင္တိန္က ဒီကိုလာ။ အဓိပၸါယ္ေတြေရ... မင္းတို႕ ငါ့ကို ျဖတ္ေတာက္ၾကေပါ့။ တစ္ေန႕ ျခင္အေကာင္ငါးဆယ္မျပည့္ေသးလို႕... ျခင္ေတြတဖြဲဖြဲေ၇ာက္လာတယ္။ မင္းတို႕က သၾကၤန္ဗံုးေပါက္တဲ့အထဲ ပါသြားတဲ့သူေတြလား။ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။ ဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ငါ့ကို သံုးစြဲၾကပါ။ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနသံအား နားစြင့္ထားတယ္။ ဂစ္တာကို ေဆာင့္ေဆာင့္တီးသံေတာ့ၾကားရတယ္။ မင္းမွာ အသည္းနွလံုးရိွရင္ ဂစ္တာကို ဒီလိုေဆာင့္ေဆာင့္မတီးဘူး။ သရက္သီးသနပ္ဟာ အခုထိ ပုန္းကြယ္ေနတုန္းပဲ။ ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္တယ္။ ႏုတ္ပတ္ကို ဒါဗယ္ကလစ္ႏိွပ္ေတာ့ ခုနက ကမၻာလံုးပံုစာအုပ္က လက္ေမာင္းကို ဆြဲတယ္။ ေရာ္.. ခက္ျပီ။ မေက်နပ္ရင္ ငါ့ကို ျပန္သံုးစြဲပါ။ ပထမဆံုးစာမူဟာ စာအုပ္နဲ႕ ေရးခဲ့တာ.... ဟုတ္တယ္။ ေျပာတာလက္ခံတယ္။ အခုေခတ္ဟာ ျမန္မာျပည္ကို အင္တာနက္ေရာက္လာခါစကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေရာ္..ခက္ျပီ။ ေကာင္မေလးကို ခ်က္တင္ထဲက ဘဲက အျပင္ေခၚထုတ္ခဲ့တာ ဟုတ္တယ္လို႕။ ေရာ္... ခက္ျပီ။ မံုရြာ-ရန္ကုန္-စင္ကာပူ အျမန္ယာဥ္ ကေန႕ထြက္မယ္တဲ့။ ေရာ္.. ခက္ျပီ။ ခါးပိုက္နိႈက္သလို နိႈ္က္နိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္သံုးစြဲခံရျပန္ျပီ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မဆိုးနဲ႕ ဒီေဖာင့္က ယူနီကုဒ္မဟုတ္လို႕ပါ။ ကိုယ္လည္း ေရာေယာင္လိုက္တဲ့ထဲပါေနျပီလား။ လူဆိုတာ ကုိယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာေတာ့ သိရတယ္။ မသိရင္လား။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ေရာ္.. ခက္ျပီ။ အိမ္လည္လြန္တဲ့ဂစ္တာျပန္လာရင္ ဒါကို တီးခတ္ရမယ္။ ဒါဟာ သီခ်င္းေဟာင္းဆိုတာ သူေမ့ေနေလာက္ျပီ။ လူေတြလည္း ဒီလိုပဲ။ ေမ့ေနတာကို တူးေဖာ္ရတယ္။ ျပန္ဆိုေတးေတြ ေခတ္ေကာင္းခဲ့တာပဲၾကည့္။ေရာ္.. ခက္ျပီ။ မေျပာဘဲယူသြားတဲ့စာအုပ္ကို ဖတ္ျပီးရင္ သူ႕ေနရာသူျပန္ထားရင္ပဲ ေက်နပ္ျပီ။ ေရာ္..ခက္ျပီ။ သရက္သီးသနပ္ကုန္သြားလဲ ဗူးခြံျပန္ယူလာေပးပါ။ ဗူးအလြတ္တစ္လံုးက ပိုျပီးတန္ဖိုး၇ိွတာ ခင္ဗ်ားဦးေႏွာက္က လက္ခံလား။ ေရာ္..ခက္ျပီ။ ဂစ္တာသံ တိုးတိုးေလးၾကားေနရတယ္။ အျပင္လမ္းေတြဖက္ ပင့္သြားတာလား။ ငါ့ဂစ္တာကို သူ႕ေနရာနဲ႕သူ ျပန္လာထားပါ။ စိတ္ေပါက္ရင္ေတာ့ သိတယ္မို႕လား။ ႏုတ္ပတ္ကို ျပန္ပိတ္လိုက္တယ္။ အစြဲအလန္းဟာ ေတာ္ေတာ္သတ္ရခက္တာပဲ။ ဂစ္တာေနာက္ကို လိုက္ရမယ္။ လမ္းဖယ္ပါ.. င့ါကို ဘာနဲ႕မွ မွ်ားလို႕မရဘူး။ ေရာ္.. ခက္ျပီ ဘီယာဆိုပဲ။ ေအးေအး... စာအုပ္ယူသြားတာမင္းလား။ သရက္သီးသနပ္က တန္ဖိုးမရိွပါဘူး။ ေရခဲေသတၱာက ေရခဲေသတၱာနဲ႕တူေနဖို႕ပဲလိုတယ္။ သံုးစြဲျပီးရင္ငါ့ကို သူ႕ေနရာနဲ႕သူ ျပန္ထားခဲ့ပါ။ ေရာ္.. ခက္ျပီ မယံုၾကည္ရဘူးဆိုတာ ဒါပဲ။ သစၥာရိွတယ္ဆိုတာလဲ ဒါပဲ။ အျမဳပ္ပလံုစီေတြထဲမွာ ဒီမ်က္နွာက ေပၚလာျပန္ျပီ။ ကဲ... လာထား။ ကန္စြန္းပလိန္းလို ေၾကြပန္းကန္နဲ႕က်မွ ေက်ာ့ရွင္း ေစ်းျမင့္သြားတဲ့ မိန္းကေလး။ ေရာ္...ခက္ျပီ။ 

ေနာင္ေတာ္

11:23 PM
17 April 2010

0 comments: