လိုအပ္တဲ့အကြက္ဆီ
လက္မေ႐ႊႏိုင္ေတာ့ဘူး
ခ်ထားလိုက္ရတဲ့ ဂစ္တာ
ခ်ထားလိုက္ရတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ။
သြားေတာ့ေနာ္ ကေလးမ
ရထားက စထြက္ေနျပီ။
ငါမေျပာဖူးတဲ့ စကားကို
ငါေျပာတယ္
ငါ စိတ္မခိုင္ဘဲနဲ႕
ငါ ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ လုပ္ခဲ့တယ္
ျပီးေတာ့လည္း ငါ တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေနရတယ္
လူေ႐ွ့သူေ႐ွ့ လန္က်သြားတဲ့ ဖဲလို
ငါဟာ တန္ဖိုးမ႐ွိ ႐ွက္႐ြံ႕နာက်င္စြာ။
ပိုင္မင္းေဆြ
၂၀၀၄
မႏၱေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္ ကဗ်ာစာအုပ္
Monday, August 20, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
နည္းပညာတကၠသိုလ္က ကဗ်ာေလးေတြ မၾကာခဏဖတ္ဖူးတယ္ ဒီမွာ ထပ္ဖတ္ခြင္႕ရလို႕ ေက်နပ္မိတယ္ ဒီကဗ်ာေလးထဲက ပံုရိပ္ကိုလဲ ျမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္ ကဗ်ာလမ္းေရ အားေပးေနပါတယ္ေနာ္
Post a Comment