ပိုးစိမ္းေကာင္ေလးေတြ လိပ္ျပာေလးေတြ
သူတို႕အသြားအလာေလးေတြ ေငးရင္း
ရပ္
အားလံုးရပ္
သူ မလႈပ္ေတာ့ဘူး။
တိုက္ေနတဲ့ေလဟာ
သူ ႐ိွေနမွန္း သတိထားမိပံု မေပၚ
သူမဟာ သူမအေတာင္နဲ႕
သူ႕ကို ခတ္မယ္လို႕ မရည္႐ြယ္တဲ့ငွက္ကေလး
လန္႕ျဖတ္ျခင္းမွာ ရင္ခုန္သြားပံု။
သူ႐ိွေနေသးလား မ႐ိွေတာ့ဘူးလား
မကြဲျပားေတာ့ဘူး
တျခားအရာေတြ ႐ိွေနတာကိုပဲ
သူက သူ႐ိွေနတယ္လို႕ ခံယူ
၀ါးပင္၀ါးရနံ႕ ေတာေတာင္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈ
သူ႕ ရင္ထဲ ေရာက္လာသလား မေရာက္လာဘူးလား
သူမ်ားေတြရဲ႕လႈပ္႐ွားမႈေတြထဲ ေလာေလာဆယ္မပါႏိုင္သူ
ဘာမွမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး
သူ ဒီမွာ ႐ိွေနတာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာပါဘူးဆိုတဲ့
ကတိစကားေလး တစ္ခုသာ။
ပိုင္မင္းေဆြ
17 September 2007
12:05 pm
Posts
2 comments:
၀ါးပင္ရိပ္ေတြနဲ႔ ေလတိုက္ခတ္လို႔ ၀ါးရြက္ေတြ တရွဲရွဲျမည္သံေအာက္
ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚ လွဲေလ်ာင္းရင္း စာဖတ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားပါတယ္။
a yan kone tal pyar.lay sar par del
^^
Post a Comment